D 4.6                 :     งานวิจัยหรืองานสร้างสรรค์ที่นำไปใช้ประโยชน์

ชนิดของตัวบ่งชี้    :      ผลลัพธ์ (O)

                               ตัวชี้วัด สมศ. 6

การคิดรอบปี        :      ปีปฏิทิน (ตัวตั้ง) และปีการศึกษา (ตัวหาร)

คำอธิบาย            :    

          การวิจัยเป็นพันธกิจหนึ่งที่สำคัญของสถาบันอุดมศึกษา การดำเนินการตามพันธกิจอย่างมีประสิทธิภาพและประสบความสำเร็จนั้น สามารถพิจารณาได้จากผลงานวิจัยและงานสร้างสรรค์ที่มีคุณภาพและมีประโยชน์สู่การนำไปใช้ ด้วยการเปรียบเทียบจำนวนงานวิจัยหรืองานสร้างสรรค์ของอาจารย์ประจำและนักวิจัยประจำที่นำไปใช้ประโยชน์ในการแก้ปัญหาตามวัตถุประสงค์ที่ระบุไว้ในโครงการวิจัยและรายงานการวิจัยโดยได้รับการรับรองการใช้ประโยชน์จากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับจำนวนอาจารย์ประจำและนักวิจัยประจำ

          งานวิจัยหรืองานสร้างสรรค์ที่นำไปใช้ประโยชน์ หมายถึง งานวิจัยหรืองานสร้างสรรค์ที่ได้นำไปใช้ประโยชน์ตามวัตถุประสงค์ที่ระบุไว้ในโครงการ โครงการวิจัย และรายงานการวิจัยอย่างถูกต้อง สามารถนำไปสู่การแก้ปัญหาได้อย่างเป็นรูปธรรม มีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ในการประยุกต์ใช้กับกลุ่มเป้าหมาย โดยมีหลักฐานปรากฏอย่างชัดเจนว่าก่อประโยชน์จริงตามวัตถุประสงค์ของการวิจัยหรืองานสร้างสรรค์ และ/หรือได้รับการรับรองการใช้ประโยชน์จากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง โดยมีหลักฐานเชิงประจักษ์ หรือการรับรอง/การตรวจงาน โดยหน่วยงานภายนอกสถานศึกษา โดยการใช้ประโยชน์อาจมีได้หลายประเภทดังนี้

•    การนำไปใช้ประโยชน์เชิงสาธารณะ หมายถึง การนำผลงานวิจัยไปใช้ให้เกิดประโยชน์แก่สาธารณชนในเรื่องต่างๆ ที่ทำให้สุขภาพ คุณภาพชีวิต และเศรษฐกิจของประชาชน/ชุมชนดีขึ้น เช่น ด้านสาธารณสุข ด้านการบริหารจัดการ SME ด้านวิถีชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง เป็นต้น
•    การใช้ประโยชน์เชิงนโยบาย เช่น การนำผลจากการวิจัยไปประกอบเป็นข้อมูลการประกาศใช้กฎหมาย หรือกำหนดมาตรการ กฎเกณฑ์ต่างๆ โดยองค์กร หรือหน่วยงานภาครัฐและเอกชน เป็นต้น
•    การใช้ประโยชน์ในเชิงพาณิชย์ เช่น งานวิจัยหรืองานสร้างสรรค์ที่นำไปสู่การพัฒนาสิ่งประดิษฐ์ หรือผลิตภัณฑ์ซึ่งก่อให้เกิดรายได้ หรือนำไปสู่การเพิ่มประสิทธิภาพการผลิต เป็นต้น
•    การใช้ประโยชน์ทางอ้อมของงานวิจัย/งานสร้างสรรค์ ซึ่งเป็นการสร้างคุณค่าทางจิตใจ ยกระดับจิตใจ ก่อให้เกิดสุนทรียภาพ สร้างความสุข เช่น งานศิลปะที่นำไปใช้ในโรงพยาบาลที่มีการประเมินผลการใช้ (ว่าได้ผลดี) กำกับไว้ด้วย

หมายเหตุ: ประเภทของการใช้ประโยชน์ ไม่นับรวม การใช้ประโยชน์ในเชิงวิชาการ เช่น การต่อยอดเป็นงานวิจัยอื่น หรือ การได้รับการอ้างอิง (citation)

          หน่วยงานที่เกี่ยวข้องในการรับรองการนำงานวิจัยหรืองานสร้างสรรค์ไปใช้ประโยชน์ หมายถึง หน่วยงานหรือองค์กร หรือชุมชนภายนอกสถานศึกษาระดับอุดมศึกษา ที่มีการนำงานวิจัยหรืองานสร้างสรรค์ของสถานศึกษาระดับอุดมศึกษาไปใช้ก่อให้เกิดประโยชน์ โดยมีหลักฐานเชิงประจักษ์หรือการรับรอง/การตรวจรับงานโดยหน่วยงานภายนอกสถานศึกษา

          การนับจำนวนผลงานวิจัยหรือผลงานสร้างสรรค์ที่นำไปใช้ประโยชน์ ให้นับจากวันที่นำผลงานวิจัยหรืองานสร้างสรรค์มาใช้และเกิดผลชัดเจน โดยที่ผลงานวิจัยจะดำเนินการในช่วงเวลาใดก็ได้ ช่วงเวลาที่ใช้จะเป็นปีปฏิทินตามระบบที่มหาวิทยาลัยจัดเก็บข้อมูล ในกรณีที่งานวิจัยหรืองานสร้างสรรค์มีการนำไปใช้ประโยชน์มากกว่า 1 ครั้ง ให้นับการใช้ประโยชน์ได้เพียงครั้งเดียว ยกเว้นในกรณีที่มีการใช้ประโยชน์ที่แตกต่างกันชัดเจนตามมิติของการใช้ประโยชน์ที่ไม่ซ้ำกัน

สูตรการคำนวณ

รายการหลักฐานประกอบการประเมิน

• เล่มรายงานวิจัย1หรือ1บทความวิจัย1หรือหลักฐานแสดงชิ้นงานสร้างสรรค์ที่แสดงชื่ออาจารย์หรือนักวิจัยประจำที่เป็นเจ้าของผลงาน (งานวิจัยหรืองานสร้างสรรค์ เป็นผลงานที่เก่าแก่เพียงใดก็ได้)
• เอกสารการรับรองการใช้ประโยชน์หรือการตรวจรับงาน ลงนามโดยหัวหน้าหรือผู้ที่ตำแหน่งสูงสุดของหน่วยงานนั้นๆหรือผู้ที่รักษาการแทนหัวหน้าหน่วยงาน(ให้ระบุการรักษาการแทนอย่างชัดเจน)หรือหลักฐานเชิงประจักษ์อื่นที่แสดง (1) ลักษณะการใช้ประโยชน์ (2) ผลดีที่เกิดขึ้นอย่างชัดเจน และ (3) ช่วงเวลาที่มีการใช้ประโยชน์และเกิดผลดีขึ้น อย่างครบถ้วน
• กรณีที่เป็นผลงานที่ได้รับการจดสิทธิบัตร สามารถใช้เอกสารแสดงการได้รับสิทธิบัตรแทนเอกสารรับรองการใช้ประโยชน์ในข้อ 2 ได้